نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏سه شنبه‏، 2021‏/05‏/04

 

 

 

برگی از تاریخ:

نظر دکتر بختیاردرباره آزادی مطبوعات، راديو و تلويزيون

سئوال - آقای بختيار بخاطر داريم كه نظر شما درباره آزادی مطبوعات و آزادی راديو - تلويزيون متفاوت بود ممكن است نقطه نظرهاتان را درباره سازمان راديو - تلويزيون و حدود آزادی آن بفرمائيد؟

دكتر بختيار - راجع به مطبوعات آنچه آزادی بود من دادم. و البته از طرف آنهائيكه بقلم سوگند و به آزادی سوگند ميخوردند،‌ جز فحش و ناسزا چيزی نشنيدم. در هر حال در زمان حكومت من تمام جرائد آزاد بود كسی تحت تعقيب قرار نگرفت. چندين دفعه بعضی از امرای ارتش از من خواستند كه درباره فلان مقاله يا فلان خبر روزنامه ها دخالت كنم. گفتم به دادگستری رجوع كنيد. از طرف وزارت جنگ به دادگستری شكايت كنيد. كه فلان روزنامه بر خلاف شئون و حيثيت ارتش مطلبی نوشته است و طبق فلان ماده قانون مجرم است. اين نكته را در اينجا بايد ياد آوری كنم كه هر مملكتی كه دمكراتيك هم باشد بعلت تعدد احزاب و كورانهای سياسی، روزنامه ها متفاوتند، هر كدام طرفداری از يك گروه يا يك حزب يا يك انديشه ای ميكنند. ولی در آن ايام و آن زمان همه روزنامه ها بالاتفاق طرفدار خمينی بودند و اين به خودی خود علامت عدم رشد سياسی مملكت بود. گمان نميكنم در اين مدت سه چهار مقاله بيشتر، آنهم با كمال احتياط، نوشته شده باشد كه حقيقت را بازگو كرده باشد. همانهائی كه خودشان را ساخاروف ايران معرفی ميكردند، همانهائی كه ميخواستند با فاشيسم مبارزه بكنند - و ديديم مبارزه آنها به برقراری فاشيسم، سهمگين ترين و بدترين نوع فاشيسم انجاميد - همانها هم انصاف را هيچوقت در اين زمان رعايت نكردند و واقعيت ها را تجزيه و تحليل نكردند. ولی من باز امروز مثل سه سال قبل معتقد هستم كه بايد به تمام روزنامه ها آزادی داده شود،‌ بعد بتدريج خود مردم انتخاب ميكنند و اگر كنترل مالی هم روی مطبوعات بشود معلوم ميشود كه اينها مشتری دارند يا كارشان بدست عناصر داخلی و خارجی ميگردد.

پس به اعتقاد من در مورد روزنامه ها اصل بايد آزادی كامل باشد. اما راديو تلويزيون كه بخرج دولت و با سرمايه ماليات دهندگان اداره ميشود نبايستی كه آلت دست اغراض خصوصی بشود. در تنيجه آن آزادی كه روزنامه ها دارند در مورد راديو - تلويزيون امكان پذير نيست. از اينجهت با دادن حداكثر آزادی ممكنه به مطبوعات نميتوانستم آن آزادی را به راديو - تلويزيون بدهم. واين را بايد عرض كنم كه خيلی از گردانندگان تلويزيون دست نشاندگان مستقيم ساواك بودند. اين را من همان موقع گفتم و به خيلی ها برخورد. اينها بمحض اينكه ديدند كفه ترازو بسود خمينی است و نيروی او از نيروی ساواك ممكن است زيادتر باشد، فرياد آزاديخواهی بلند كردند و اعتصاب روی اعتصاب براه انداختند. غافل از اينكه اسامی اينها در ليست حقوق بگيران ساواك در نخست وزيری موجود بود. پس آزادی آنوقت نبود و من ميخواستم آزادی بدهم ولی نه آن آزادی مطلقی كه بمطبوعات ميدادم. حالا هم معتقد باين هستم كه مخالفين بايد بتوانند نظر خودشان را از راديو - تلويزيون ابراز كنند. ولی اگر يك نفر خواست بيست ساعت در ماه صحبت بكند و همه صحبتش فحش به دولت و مخالفت با دولت، باشد گمان نمی كنم كه دولت وظيفه داشته باشد كه بودجه اين راديو تلويزيون را تحمل بكند.

 

دموکراسی هدف شادروان دکتر شاپور بختیار :

***********************

سعی من این بود که با گذشت زمان روز به روز نشان بدهم که با وجود این بی نظمی ها دموکراسی میسر است . اجرای قانون میسر است و حرمت به مخالف گذاشتن هم ممکن است و خلاصه عوض آنقدر نطق و خطابه ای که مردم می شنیدند و همیشه عکسش را می دیدند من می خواستم عملا دموکراسی را به آنها نشان بدهم .

کتاب سی و هفت روز پس از سی و هفت سال