نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏پنجشنبه‏، 2011‏/08‏/11

17

 

 

دغدغه های مجلس ایران برای مردم انگلستان

 

پس از ناآرامی های لندن که بی بی سی فارسی نمونه آن را در دهه های اخیر بی نظیر توصیف کرده است، خبرگزاری فارس از آمادگی مجلس برای اعزام یک گروه از گزارشگران ویژه به انگلستان برای بررسی نقض حقوق بشر در این کشور خبر داد. پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در ایران راهپیمایی های مسالمت آمیز مردم معترض در روزهای نخست، منجر به دستگیری شمار زیادی از فعالان سیاسی، رسانه ای، دانشجویان، وکلای دادگستری و شهروندان معمولی شد که بنا به تایید مقامات رسمی شماری از زندانیان هم در کهریزک بر اثر شکنجه جان خود را از دست دادند و همچنین شمار زیادی از شهروندان معترض مورد اصابت گلوله قرار گرفتند که تاکنون خانواده های ۴۷ نفر از کشته شدگان به صورت رسمی با رسانه ها مصاحبه کرده و جان باختن اعضای خانواده ی خود را تایید کرده اند.

تحول سبز: یکی از نمایندگان عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلسِ ایران در مصاحبه ای با خبرنگار جرس، می گوید که نا آرامی های اخیرِ لندن در راستای پیش بینی مقام رهبری بوده است و متاسفانه این بی ظرفیتی ها هم قابل پیش بینی بود که مدعیان دموکراسی به روی مردم خود اسلحه بکشند و معترضان را مشتی اراذل و اوباش معرفی کنند.

محمود احمدی‌نژاد، رئیس دولت ایران به تازگی خواهان واکنش شورای امنیت سازمان ملل متحد به ناآرامی‌های اخیر در شهرهای مختلف بریتانیا شده است.

احمدی نژاد معتقد است: اپوزیسیون واقعی مردمی هستند که این روزها در کف خیابان‌های لندن کتک می‌خورند و کشته می‌شوند و هیچ کس صدای آنها را نمی‌شنود.

گفتنی است آیت الله خامنه ای رهبری جمهوری اسلامی از اعتراضات علیه نتیجه ی اعلام شده ی دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری در ایران به عنوان «فتنه» و از بخش هایی از معترضان به عنوان « میکروب های سیاسی» یاد کرده بود. محمود احمدی نژاد نیز پس از راهپیمایی ۲۵ خرداد ۸۸ که به گفته ی قالیباف شهردار تهران نزدیک به سه میلیون در آن شرکت کرده بودند، از تعبیرِ « خس و خاشاک» و « اراذل و اوباش» برای معترضان استفاده کرده بود.

پس از نا آرامی های لندن که بی بی سی فارسی نمونه آن را در دهه های اخیر بی نظیر توصیف کرده است، خبرگزاری فارس از آمادگی مجلس برای اعزام یک گروه از گزارشگران ویژه به انگلستان برای بررسی نقض حقوق بشر در این کشور خبر داد.

ناآرامی‌های لندن به تازگی و در پی تجمع مسالمت‌آمیز گروهی از ساکنان محله تاتنهام در اعتراض به کشته شدن یک مرد سیاهپوست توسط نیروهای پلیس آغاز شد.

این تجمع اعتراضی سپس به خشونت کشیده شد و طی روزهای بعد، آشوب‌ها به چند محله دیگر لندن و شهرهای دیگر بریتانیا سرایت کرد که با به آتش کشیدن ساختمان ها، خودروهای پلیس و اتومبیل های شخصی و اتوبوس ها و غارت فروشگاه ها نیز همراه شد.

پس از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ در ایران راهپیمایی های مسالمت آمیز مردم معترض در روزهای نخست، منجر به دستگیری شمار زیادی از فعالان سیاسی، رسانه ای، دانشجویان، وکلای دادگستری و شهروندان معمولی شد که بنا به تایید مقامات رسمی شماری از زندانیان هم در کهریزک بر اثر شکنجه جان خود را از دست دادند و همچنین شمار زیادی از شهروندان معترض مورد اصابت گلوله قرار گرفتند که تاکنون خانواده های ۴۷ نفر از کشته شدگان به صورت رسمی با رسانه ها مصاحبه کرده و جان باختن اعضای خانواده ی خود را تایید کرده اند.

بدنبال نقض متعدد حقوق بشر در ایران، سازمان ملل احمد شهید وزیر امور خارجه سابق مالدیو را به عنوان گزارشگر ویژه ی حقوق بشر در ایران برای بررسی وضعیت نقض حقوق بشر در ایران معرفی کرد که نمایندگان مجلس در مصاحبه های مختلف از جمله در گفتگو های جدا گانه با جرس با ورود گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر مخالفت کردند.

خبرنگار جرس این بار در مورد واکنش اخیر مسوولان جمهوری اسلامی و اعتراض آنان به نقض حقوقِ بشر در بریتانیا و سکوت آنان در مورد نقضِ حقوقِ زندانیان و جان باختگان ایرانی سوالاتی را با حجازی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس مطرح کرد که این نماینده نیز در یک مصاحبه ی تلفنی به این پرسش ها پاسخ گفته است. متن این گفتگو را بخوانید:

آقای حجازی اخیرا درمورد کشته شدن یک شهروند در لندن و زندانی شدن برخی از تظاهرات کنندگان آقای احمدی نژاد هم اعتراض کرده و خواستار ورود شورای امنیت سازمان ملل به این مسئله شد. ارزیابی شما به عنوان یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در این زمینه چیست؟

واقعیتی که امروز در انگلستان مشاهده می کنیم در گذشته ی نه چندان دور “مقام معظم رهبری” پیش بینی کرده بودند که این خیزشی که در کشورهای مسلمان علیه حکم مستبد شکل گرفته است است دیر یا زود در کشورهای اروپایی هم رخ خواهد داد. من فکر می کنم حرکتی که امروز در انگلستان به وجود آمده بیانگر همین مسئله است. مردم انگستان با مشاهده ی واقعیت هایی که در دیگر کشورها رخ داد، شاهد بودند که می توان در برابر زورگویی حاکمان مستبدِ خودشان که با لباس دموکراسی با آنها برخورد می کنند، ایستادگی کرد و حقوق خود را طلب کنند.

اما آنچه جالب به نظر می رسد این است که در چنین کشورهایی چون حاکمان از درون قائل به دموکراسی نیستند در کوتاه ترین مدتِ اعتراض مردم، به روی مردم خود اسلحه کشیدند . در ادبیات مسولان شان می بینیم که مردم معترض را به عنوان اوباش معرفی کردند. این بی ظرفیتی از طرف آنها قابل پیش بینی بود. چندی گذشته تقابل فرانسه، آمریکا و اسراییل را با مردم معترض خودشان شاهد بودیم.

در حال حاضر رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در ایران پیشنهاد داد که گروه ویژه ای از ایران برای بررسی وضعیت زندانیان به انگلستان اعزام شود؟ از طرفی پیشنهاد شده است که سفارت ایران درهایش را به روی معترضان باز کند. فکر می کنید واکنش انگلستان به این موضع گیری ها چگونه باید باشد؟

سفارت خانه انگلستان در طول بیش از نیم قرن، به دنبال صدمه زدن به بنیادهای فکری و فرهنگی و اقتصادی جامعه ی ما بوده و با ترفندها و مکرهایی که به کار می بردند هیچ گاه قصد همراهی با مردم ما را نداشته اند. در اتفاقات مربوط به فتنه ی ۸۸، بیشترین نقش را برای تقابل با خواسته ی مردم ما ایفا کردند. ما همیشه به این اعتقاد تاکید داشتیم که ملت ها باید آزاد باشند تا تقاضاهای خود را به مسولان خودشان برسانند. دستگاه باید بداند که بیش از این نباید رسوایی ایجاد کند در اداره ی مطالبات اجتماعی مردم خودشان.

در مورد پیشنهاد اعزام گروهی ویژه برای بررسی وضعیت حقوق اجتماعی معترضان در لندن هم فکر می کنم به طورِ معمول فضایی که امروز در آن کشور حاکم است، فضای خفقان است و یقینا هر حرکتی که برای شفاف کردن تضییع حقوق اجتماعیِ مردم آن کشور بخواهد صورت گیرد آنها استقبال نخواهند کرد.

خب خیلی ها می پرسند چرا مجلس ایران موافقت نکرد که آقای احمد شهید گزارشگر ویژه سازمان ملل برای بررسی وضعیت حقوق بشر وارد ایران شود؟

ببینید فضایی که حاکم بر نظامِ جمهوری اسلامی است، آنچنان شفاف عمل کرده است که در هر عرصه ای با حمایت مقام رهبری توانسته است برای اعلام نقطه نظرات اقشار و اصناف مختلف اجتماعی بسترسازی کند و شما شاهد بودید در هر محفلی نماینده های رسانه های گروهی توانسته اند هرچه را که مشاهده می کنند منعکس کنند. هرچند رسانه های غربی معمولا با یک نگاه تقابلی و سانسور مطالب را پوشش داده اند لذا به نظر می رسد آنچه را آنها طرح مسئله کرده اند بر اساس نگاه تقابلی خود عنوان کرده اند و از باب شفاف سازیِ اخبار نبوده است.

منظورتان پیشنهاد ورود احمد شهید به ایران است؟ چون ایشان را در سازمان ملل به عنوان نماینده ی ویژه ی ایران تعیین شده اند.

آن مجموعه ای که نهایتا خروجی اش به این پیشنهاد ختم شده بود مورد نظرم است. مبانی و مبحثی که در آن تشکیلات وجود داشت و در نهایت خروجی اش چنین پیشنهادی شد، نشات گرفته از واقعیت های موجود در جمهوری اسلامی نبود.

آقای احمدی نژاد نسبت به کشته شدن یک نفر در انگلستان و زندانی شدن شهروندان معترض است، خیلی ها می پرسند چرا در راهپیمایی های مسالمت آمیز ایران بیش از صد نفر کشته شدند کسی معترض نشد؟

قطعا این اطلاعات یک اطلاعات کذب است. واقعیت هایی که در دوران فتنه پیش آمد خود مردم بر اساسِ شناختی که از این اتفاقات داشتند، مجموعه آن اتفاقات را مدیریت کردند و این آماری که شما مطرح کرده اید را هیچ محکمه ی رسمی تایید نکرده است.

آقای حجازی کشته شدن زندانیان در اثر شکنجه در کهریزک که مورد تایید محکمه ی رسمی هم قرار گرفت.

بله ، ولی شما خاطرتان هست در ماجرای کهریزک، اولین مطالبه مقام معظم رهبری برخورد با کسانی بود که پا از قانون فراتر گذاشته بودند، لذا آنها به محکمه سپرده شدند، این ویژگی نظام جمهوری اسلامی است که در اجرای عدالت تعارفی بین افراد در سطوحِ اجرایی نخواهد داشت.

بله اما بعد از دادگاه متهمان کهریزک اگر چه شماری از نمایندگان مجلس نامه ای امضا کردند که آقای مرتضوی به عنوان متهم ردیف اول باید برکنار شود، ولی نتیجه چه شد؟ آقای مرتضوی که نه تنها مورد پیگیر قضایی قرار نگرفت بلکه به عنوان نماینده ویژه احمدی نژاد و رییس ستاد مبارزه با قاچاق کالا منصوب شد.

شما یک اصل کلی را حتما مد نظر داشته باشید که در نظام جمهوری اسلامی، هر قوه بر اساس چهارچوب قانونی خود می تواند عمل کند، هیچگاه اینها به معنای مجوز ورود به تصمیم گیری قوای دیگر نیست. مسئله ی شخص آقای مرتضوی هم بر می گردد به چهارچوب وظایف قوه قضاییه و در آن حوزه قابل رسیدگی به مباحث مرتبط به ایشان است. اما از طرفی مجلس چون عضوی از بدنه ی جامعه است و نقشِ حاکمیتی هم دارد، مطالبات عمومی که به نمایندگان منتقل شد، مجلس مکلف بود که این مطالبات را به گوش مسولان قوای مختلف برساند تا آنها در حوزه ای که می توانند به آن ورود پیدا کنند حقوق اجتماعی مردم را لحاظ کنند.

در انگلیس روزنامه نگاران آزاد هستند که در مورد نا آرامی های و راهپیمایی های اعتراضی آزادانه گزارش تهیه کنند و یا مطلب و یادداشت بنویسند ولی در ایران تنها یک یا چند روز بعد از نا آرامی ها ده ها خبرنگار در ایران دستگیر شدند.

واقعا اینها منطبق با واقعیت نیست.

ولی بسیاری از همکاران من هنوز در زندان هستند

به عنوان مثال در روز خبرنگار در حوزه ی انتخابیه ی خودم، نشست صمیمی و مفصلی با خانواده رسانه ها و خبرنگاران شکل گرفت و خبرنگاران خیلی صریح نقدهایشان را مطرح کردند و نهایتا بر سر یک سفره افطار را باز کردند، این فرهنگی است که ما طی سی سال تجربه کردیم.

شما هم قطعا با یک نگاه واقع بینانه که تکلیف کار روزنامه نگاری است قضاوت کنید، خواهید دید از معدود کشورهایی که در آن فضای ارتباطی حاکمیت و مردم تنگاتنگ است یقینا در مجوعه نظام جمهوری اسلامی است و قشر خبرنگار قشری برخاسته از بطن جامعه است. البته حق طبیعی خبرنگاران است که اگر نقدی وجود داشت حتما آن را ترسیم کنند. به عنوان مثال شما می توانید مشاهده کنید اولین دری که در مقابل صحن علنی مجلس باز می شود ، در برابر ما، نماینده های جراید و رسانه های مختلف وجود ایستاده اند و آنچه که فکر می کنند را آزادانه می پرسند و در رسانه های خودشان منتشر کنند.

از میان همان خبرنگاران مجلس، می دانید چند نفر پس از انتخابات بازداشت و زندانی شده اند؟ کیوان مهرگان، نسرین وزیری، اعظم ویسمه، آقای احسان مهرابی که همچنان در زندان هستند.

شما حتما می دانید که اگر فردی در کنار عنوان شغلی اش، حال نماینده باشد یا معلم و خبرنگار اگر در فضای غیر فعالیتِ رسمیِ خودش به فعالیتِ دیگری پرداخت، نمی تواند مصونیت داشته باشد. یعنی یک پزشک، خبرنگار یا عموم افراد جامعه در هر شغلی اگر تخلفی را در عرصه اجتماعی مرتکب شوند، حقوق جامعه ایجاب می کند که نسبت به آن تخلف برخورد قانونی صورت گیرد. لذا فکر می کنم برخی از افراد به حسب تخلفی که کردند ممکن است محبوس یا بازخواست شده باشند.

آقای حجازی شما چون با حوصله پاسخ می دهید اجازه می خواهم من هم وارد جزییات شوم و بگویم. بله منطقی است که اگر خبرنگار تخلفی کرد باید به تخلف آنها فارغ از حرفه ی شان رسیدگی شود اما خبرنگاران در ایران مرتبط با حرفه شان و مشخصا به دلیل اظهار نظر و نوشته هایشان زندانی شده اند. به عنوان مثال بهمن احمدی امویی را به خاطر انتشار یک شعر حماسی از فردوسی محکوم کرده اند و این موردی است که در حکم محکومیت این روزنامه نگار دقیقا ذکر شده است. یعنی او در همان جریانات اعتراضی که شما به عنوان فتنه آز آن یاد می کنید به عنوان روزنامه نگار و برای حرفه اش زندانی شد، این را شما قبول دارید؟

اگر بتوانم مستندات این پرونده را مشاهده کنم حتما بسیار دقیق و با شهامت اظهار نظر خواهم کرد، چون برای خودم به عنوان یک نماینده به حریت و آزادگی قائل هستم. امکان ورود برای هر حوزه ای تعریف شده است اما اگر همین نکته ای که گفته اید از طرف خانواده ی این روزنامه نگار به کمیسون اصل نود مجلس از طریق یک نامه اطلاع داده شود حتما به نحو مطلوبی به شکایت شان رسیدگی خواهد شد.

بسیاری از خانواده ها به مجلس مراجعه کرده اند به عنوان مثال خانواده کشته شدگان حوادث پس از انتخابات هم از طریق مجلس پیگیر بودند و بسیاری دیگر از خانواده ها هم واقعا مایل هستند از طریق مراجع قانونی کشور خودمان پیگیر شوند. شما چه پاسخی به آنها می دهید؟

آنچه که به ما منتقل شود از باب امانتداری که یک تکلیف اجتماعی برای نمایندگان است حتما پیگیر خواهیم شد.

تهیه و تنظیم ـ مسیح علی نژاد