نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏شنبه‏، 2013‏/07‏/13

19

 

به روز شده:  17:46 گرينويچ - جمعه 12 ژوئيه 2013 - 21 تیر 1392

سخنرانی ملاله یوسفزی در سازمان ملل متحد

ملاله یوسفزی، دختر نوجوان پاکستانی که سال گذشته مورد حمله طالبان قرار گرفت و از ناحیه سر به شدت زخمی شد، امروز با حضور در مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک سخنرانی کرد.

ملاله در سخنرانی امروز خود در سازمان ملل از حق تحصیل برای همه کودکان دفاع کرد.

او همچنین خواستار تلاشی جهانی علیه بی سوادی شد.

سخنرانی ملاله در مقر سازمان ملل اولین حضور او در انظار عمومی از زمان سوءقصد به جانش در اکتبر سال گذشته است.

ملاله از تمامی قدرت های جهان خواست تا استراتژی های خود را در جهت برقراری صلح تغییر دهند.

او در بخش دیگری از سخنانش تاکید کرد که برای احقاق حقوق زنان خواهد جنگید به این دلیل که آنها بیش از همه در رنج هستند.

ملاله همچنین از سیاستمداران خواست تا برای تضمین این که همه کودکان از حق راهیابی به مدرسه برخوردار باشند، دست به اقداماتی ضروری بزنند.

ملاله یوسفزی در اکتبر سال گذشته میلادی در پاکستان در حالی که در خودروی حامل دختران مدرسه بود، هدف دو مرد مسلح وابسته به طالبان قرار گرفت.

پس از این حمله او به شدن از ناحیه جمجمه آسیب دید و برای درمان به بریتانیا اعزام شد و در بیمارستانی در شهر بیرمنگهام بستری شد.

این دانش‌آموز پاکستانی که از ۱۱ سالگی برای بی‌بی‌سی درباره خاطراتش از زندگی در دوران حاکمیت طالبان مطلب می‌نوشت، از سوی طالبان به "تبلیغ سکولاریزم" متهم شده است.

منبع: بی بی سی

************************

ملاله : اجازه بدهید کتاب و قلم‌های‌مان را برداریم

 

سازمان ملل سالروز تولد ملاله یوسف‌زی دختر پاکستانی که از سوقصد طالبان جان سالم به دربرد را "روز ملاله" نامگذاری کرده است. ملاله در مقر سازمان ملل گفت: «یک کودک، یک معلم، یک قلم و یک کتاب می‌تواند دنیا را تغییر دهد.»

 

متن سخنان ملاله یوسف زی را به نقل از سایت تا قانون خانواده برابر می خوانید:

 

 

به نام خداوند بخشنده مهربان

دبیر کل محترم سازمان ملل متحد، جناب آقای بان گی مون

رئیس محترم مجمع عمومی، جناب آقای ووک جرمیک

نماینده محترم ویژه سازمان ملل متحدد در آموزش جهانی، جناب آقای گوردن براون

 

بزرگان محترم و برادران و خواهران عزیز

 

این مایه افتخار من است که امروز بتوانم دوباره و بعد از مدت زیادی سخن بگویم. بودن در اینجا و درمیان افرادی چنین قابل احترام، لحظه بسیار مهمی در زندگی ام ست.

 

نمی دانم سخنانم را از کجا شروع کنم. نمی‌ دانم مردم از من انتظار دارند چه بگویم. اما پیش از هرچیز، از همه شما و از هر کسی که برای بهبود سریع من و زندگی دوباره‌ام دعا کرد سپاسگزارم که ما همه نزد خدا برابریم. این حجم عشق و علاقه مردم به من برایم باورکردنی نیست. من هزاران کارت آرزو و هدیه از سرتاسر جهان دریافت کردم. از تک تک آنها متشکرم. از تک تک کودکانی که کلمات پاک و صادقشان مشوق من بود، سپاسگزارم. از همه بزرگ ترهایی که دعاهاشان مرا قوی‌ تر کرد ممنونم.

 

همچنین از پرستاران، پزشکان و همه کارکنان بیمارستان‌ها در پاکستان و بریتانیا و همچنین دولت امارات متحده عربی که مرا در بهبود و بدست آوردن توانایی و قدرتم همراهی کردند، تشکر می‌کنم.

 

من از ابتکار آقای بان کی‌مون، دبیر کل سازمان ملل متحد و نیز کار آقای گوردن براون، نماینده ویژه سازمان ملل برای اولویت دادن به آموزش جهانی، ” آموزش مقدم بر هرچیز” حمایت و از راهبری های هر دوی آنها سپاسگزارم. آنها الهام بخش همه ما در کارهایمان هستند.

 

خواهران و برادران عزیز، یک چیز را به یاد داشته باشید. روز ملاله، روز من نیست. امروز روز تمام زنان، تمام پسرها و دخترهاییست که صدایشان را برای حقوقشان بالا برده اند. صدها فعال حقوق بشر و مددکار اجتماعی وجود دارند که تنها از حقوق بشر سخن نمی‌گویند، بلکه برای دستیابی به هدفشان برای آموزش، صلح و برابری مبارزه می‌ کنند. هزاران انسان توسط تروریست ها کشته و میلیون ها نفر زخمی شده اند. من تنها یکی از آنها هستم.

 

من اینجا ایستاده ام… یک دختر، میان بسیاری دیگر.

 

من سخن می‌گویم – نه تنها از جانب خودم، که از طرف تمام دختران و پسران

 

من صدایم را بلند می کنم – نه آنقدر که فریاد بزنم، آنقدر که صدای کسانی که صدایی ندارند شنیده شود.

 

آنهایی که برای حقوقشان مبارزه کرده اند:‌

 

حقشان برای زندگی در صلح

حقشان برای کرامت و شأن انسانی

حقشان برای دسترسی به فرصت های برابر

و حقشان برای تحصیل

 

دوستان عزیز، نهم اکتبر سال ۲۰۱۲، طالبان طرف چپ پیشانی من را هدف گرفتند. آنها به دوستانم هم شلیک کردند. آنها فکر کردند گلوله ها می‌توانند ما را ساکت کنند. اما آنها شکست خوردند. و بعد، از میان سکوت، هزاران صدا برخاست. تروریست ها گمان می کردند آنها می توانند هدف ما را تغییر دهند و ما را از آرزوهایمان بازدارند، اما هیچ چیز در زندگی من تغییر نکرد مگر این که ناتوانی‌، ترس و نا امیدی در من مرد. قدرت، توانایی و شجاعت به دنیا آمد. من همان ملاله هستم. آروزهایم همان‌هاست. امیدهایم همان هاست. آرمان هایم همان هاست.

 

خواهران و برادران عزیزم، من ضد هیچ کسی نیستم. اینجا هم نیامده ام تا برای انتقام شخصی از طالبان تا دیگر گروه های تروریستی سخن بگویم. من اینجا آمده ام تا برای حق همه کودکان برای برخورداری از آموزش و تحصیل سخن بگویم. من برای پسرها و دخترهای تمام افراط گرایان، به ویژه طالبان آموزش مطالبه می کنم.

 

من حتی از آن فرد طالبان که مرا هدف گلوله قرار داد متنفر نیستم. حتی اگر در دستم اسلحه ای داشته باشم و او جلوی من ایستاده باشد، من به او شلیک نخواهم کرد. این شفقت را من از محمد، پیامبر رحمت، عیسی مسیح و بودا آموخته ام. این میراث تحول را از مارتین لوترکینگ، نلسون ماندلا، محمد علی جناح به ارث برده ام. این فلسفه غیر خشونت آمیزی ست که از گاندی بزرگ، باچا خان و مادر ترزا یاد گرفته ام. و این بخشنده بودنیست که از مادر و پدرم آموخته ام. این چیزیست که روحم به من می گوید:‌صلح طلب باش و به همه عشق بورز.

 

خواهران و برادران عزیز، ما اهمیت نور را وقتی درمیابیم که تاریکی را می بینیم و اهمیت صدایمان را وقتی درمیابیم که ساکتیم. به همین دلیل هم، ما در سوات، در شمال پاکستان، وقتی تفنگ و اسلحه ها را دیدیم، فهمیدیم قلم و کتاب چقدر اهمیت دارد.

 

این سخن حکیمانه که می‌گوید «قلم از شمشیر تیزتر است »‌ درست است. افراط گرایان از کتاب و قلم هراس دارند. قدرت آموزش با آنها مبارزه می کند. آنها از زنان می‌ترسند. قدرت صدای زنان با آنها مبارزه می کند. و به همین دلیل هم ۱۴ دانشجوی پزشکی را در کتا و بسیاری از معلم های زن و مبارزان با فلج اطفال را در خیبر پختون خوا و فتا کشتند. به همین دلیل است که هر روز به مدارس حمله می کنند. آنها از تغییر و از برابری که ما به جامعه می آوریم ترسیده اند و می ترسند.

 

من به یاد می آورم پسری را که در مدرسه ما در پاسخ به خبرنگاری که از او پرسیده بود چرا طالبان با تحصیل مخالفند، به کتابش اشاره کرد و به سادگی جواب داد:‌ « طالب نمی داند در این کتاب چه نوشته است»‌ آنها فکر می کنند خدا موجودی کوچک و محافظه کار است که دختران را به خاطر رفتن به مدرسه به جهنم می فرستد. تروریست ها از اسم اسلام و جامعه پشتون به نفع خواسته های خود سوء استفاده می کنند. پاکستان کشوری مردم سالار و صلح طلب است. پشتون ها برای دختران و پسرانشان آموزش می خواهند. و اسلام، دینن صلح، انسان دوستی و برادری است. اسلام می گوید نه تنها هر کودکی حق بهره گیری از تحصیل دارد، بلکه تحصیل را وظیفه و مسوولیت آنها می داند.

 

دبیر کل محترم، صلح لازمه آموزش و تحصیل است. در بسیاری از بخش های جهان، بویژه در پاکستان و افغانستان، تروریسم، جنگ و درگیری مانع رفتن کودکان به مدرسه هاشان است. ما واقعا از این جنگ ها خسته شده ایم. زنان و کودکان در بسیاری از مناطق جهان به صورت های گوناگونی رنج می کشند. در هند، کودکان بی گناه و فقیر قربانی کار کودکان هستند. بسیاری از مدرسه ها در نیجریه خراب شده اند. مردم افغانستان در طی دهه ها از افراطی گری ها آسیب دیده اند. دختران جوان باید کارهای خانگی را در چارچوب کودکان کار انجام دهند و مجبور به ازدواج در سنین پایین می شوند. فقر، بی خبری، بی عدالتی، نژاد پرستی و محرومیت از حقوق بنیادین مهم ترین مشکلاتی هستند که زنان و مردان با آن روبرو هستند.

 

دوستان عزیز، من امروز بر حق تحصیل زنان و دختران متمرکز شده ام، چرا که آنها بیش از هر چیز از آن رنج می برند. زمانی بود که زنان فعال مدنی از مردان می خواستند برای حقوقشان به پاخیزند. اما این بار، ما این کار را خودمان خواهیم کرد. من به مردان نمی گویم درباره حقوق زنان سخن نگویند، بلکه بیش تر بر استقلال زنان برای مبارزه برای خود تأکید می کنم.

 

خواهران و برادران عزیزم، حالا زمان سخن گفتن است.

 

امروز، ما از رهبران دنیا می خواهیم استراتژی ها و سیاست گذاری هایشان را به نفع صلح و کامیابی تغییر دهند.

 

ما از رهبران دنیا می خواهیم که در تمام مذاکرات صلح ازحقوق زنان و کودکان حمایت کنند. معامله‌ای که بر ضد شأن انسانی و حقوق زنان و کودکان عمل کند، غیر قابل قبول است.

 

ما از دولت ها می خواهیم آموزش رایگان و اجباری را برای کودکان در سراسر جهان را تضمین کنند.

 

ما از دولت ها می خواهیم با تروریسم و خشونت، برای حفاظت از کودکان از آسیب و خشونت مبارزه کنند.

 

ما از ملت های توسعه یافته می خواهیم از گسترش فرصت های آموزشی برای دختران در جهان در حال توسعه حمایت کنند.

 

ما از جوامع می خواهیم بردبار باشند و برای تضمین آزادی و برابری زنان از پیش داوری بر اساس طبقه، عقیده، مذهب، دین یا جنسیت بپرهیزند تا آنها بتوانند شکوفا شوند. ما نمی توانیم وقتی نیمی از ما عقب رانده شده اند، موفق شویم.

 

ما از خواهران و برادرانمان در تمام جهان می خواهیم شجاع باشند و قدرتی را که در بینشان نهفته است به آغوش کشند و به توان بالقوه خود پی برند.

 

برادران و خواهران عزیز، ما مدرسه و آموزش را برای آینده روشن تمام کودکان می خواهیم. ما سفر خود را تا مقصدمان که صلح و آموزش برای همه است ادامه می دهیم. هیچ کس نمی تواند موجب توقف ما شود. ما برای حقوق خود سخن می گوییم و تغییر را از صدای خود به ارمغان می آوریم. ما باید به قدرت و توانایی کلمات و سخنانمان پی بریم. گفته های ما می تواند دنیا را تغییر دهد، چرا که ما همه در کارزار آموزش با هم هستیم و متحدیم. اگر بخواهیم به هدف خود دست یابیم، باید خود را با سلاح دانش توانمند سازیم و سپری از اتحاد و با هم بودنمان بسازیم.

 

خواهران و برادران عزیز، ما نباید فراموش کنیم که میلیون ها نفر از فقر، بی عدالتی و بی خبری در رنجند. ما نباید فراموش کنیم که میلیون ها کودک به مدرسه نمی روند. ما نباید فراموش کنیم که خواهران و برادرانمان در انتظار آینده ای روشن و صلح آمیز هستند.

پس بیایید موجی جهانی برای مبارزه با بی سوادی، فقر و ترورسیم به راه اندازیم و کتاب ها و قلم ها مان را که قوی ترین اسلحه های ما هستند برداریم.

یک کودک، یک معلم، یک قلم و یک کتاب می تواند دنیا را تغییر دهد.

آموزش تنها راه حل است.

آموزش مقدم بر هرچیز.

 

منبع: گویا

************************

به روز شده:  17:46 گرينويچ - جمعه 12 ژوئيه 2013 - 21 تیر 1392

قصه ملاله؛ دختری که می‌خواهد دخترها درس بخوانند

به روز شده:  15:33 گرينويچ - پنج شنبه 18 اکتبر 2012 - 27 مهر 1391

دانش آموزان پاکستانی با پلاکاردهایی که روی آنها نوشته :"من ملاله هستم" و "ملاله، زود خوب شو."

ملاله یوسفزی، دختر نوجوان پاکستانی که در حال حاضر در بیمارستانی در شهر بیرمنگهام انگلستان تحت مراقبت است، هنوز در وضعیت بحرانی به سر می برد.

دو مرد مسلح وابسته به طالبان روز سه شنبه ۹ اکتبر (۱۸ مهر) در یکی از محله‌های شلوغ شهری در پاکستان خودروی حامل چندین دختر مدرسه‌ای را متوقف کردند، یکی از آنها به داخل خودرو رفت و پرسید که کدام یک از دختران، ملاله یوسفزی است. بعد، سه گلوله شلیک کرد.

یکی از گلوله ها به جمجمه ملاله خورد و دو دختر دیگر نیز زخمی شدند.

اکنون پزشکان می گویند که بخشی از استخوان های جمجمه ملاله که بر اثر اصابت گلوله آسیب دیده اند، باید ترمیم شود.

همه چیز از یازده سالگی ملاله شروع شد، وقتی که طالبان کنترل دره سوات را بر عهده گرفت و دستور داد مدارس دختران بسته شود.

این دانش‌آموز پاکستانی که از آن زمان، مدتی برای بی بی سی اردو درباره خاطراتش از زندگی در دوران تسلط طالبان مطلب می‌نوشت، از سوی طالبان به "تبلیغ سکولاریزم" متهم و به مرگ تهدید شده بود.

اکنون ملاله به دلیل پوشش رسانه ای اخبار مربوط به حمله به او، در کانون توجه جهانی قرار گرفته است اما گزارش های تازه حاکی از این است که طالبان رسانه ها -از جمله بی بی سی- و روزنامه نگارانی را که اخبار مربوط به حمله به ملاله را پوشش داده اند، تهدید کرده است.

عامر احمد می گوید: "این ماجرا باعث شد تا همه رسانه ها به طور کلی زیر فشار قرار بگیرند. تهدیدهایی شده است. بی بی سی هم مثل همه رسانه ها این تهدیدها را جدی گرفته است."

در بیانیه ای که روز چهارشنبه منتشر شده، بی بی سی اعلام کرده است که اقدام های لازم را برای حفاظت از خبرنگاران خود به عمل خواهد آورد و پخش اخبار از پاکستان را همچنان ادامه خواهد داد.

عامر احمد، رئیس بخش اردوی بی بی سی در گفت و گو با برنامه شصت دقیقه بی بی سی فارسی درباره فعالیت های ملاله و چگونگی همکاری او توضیح داد.

آقای احمد گفت: "حدود سه سال و نیم پیش طالبان در سوات در قدرت بود. معمولا وقتی طالبان وارد یک منطقه می شد یکی از اولین اهداف آنها مدارس دخترانه بود. بی بی سی اردو در آن زمان درباره آموزش در سوات و مشخصا آموزش دختران برنامه های ویژه ای داشت."

عامر احمد گفت: "می خواستیم با مدیران و آموزگاران حرف بزنیم ببینیم پس از سلطه طالبان، چه اتفاق هایی افتاده. یکی از معلمها پدر ملاله بود."

به گفته او معمولا رسانه ها در هر بحرانی به وقایع روز و فوری می پردازند، از جمله این که کجا بمب افتاده، چند نفر کشته شده اند و از این قبیل خبرها. اما چیزی که فراموش می شود، داستان های مردم معمولی است. این که چه بر سرشان آمده و زندگیشان چگونه تغییر کرده است.

"به همین دلیل می خواستیم با چند دانش آموز هم صحبت کنیم که ببینیم آنها درباره زندگی در سوات چه می گویند. این گونه بود که ملاله را از طریق پدرش پیدا کردیم و او مدتی وبلاگی برای بی بی سی می نوشت."

عامر احمد می گوید: "نوشته های وبلاگ ملاله خیلی تازه و در عین حال ساده و از ته قلب بود. از این می نوشت که همکلاسی هایش چه می گویند؛ نه فقط درباره سیاست بلکه درباره زندگی روزمره و نگرانی هایشان درباره تحصیل، وضعیت امنیتی و آینده.

سال گذشته، این دختر پاکستانی در توضیح وضعیت آن زمان به بی‌بی‌سی گفته بود: "دختران در زمان تسلط طالبان می‌ترسیدند به صورتشان اسید پاشیده شود یا توسط این شبه نظامیان دزدیده شوند."

به گفته ملاله، در زمان تسلط طالبان پاکستانی بر منطقه سوات، برخی از دختران بدون پوشیدن یونیفورم، با لباس معمولی و به صورت پنهانی به مدرسه می‌رفتند در حالی که کتابهایشان را در زیر شالهایشان پنهان می‌کردند.

شهرت ملاله

ملاله حدود سه ماه برای بخش اردوی بی بی سی با اسم مستعار مطلب نوشت. اما به گفته عامر احمد، پس از مدتی خانواده اش تصمیم گرفتند او را با نام واقعی اش معرفی کنند.

عامر احمد در پاسخ به این سوال که آیا او و خانواده اش محافظ داشتند یا نه، گفت:

"ما می دانیم که دولت پاکستان به او و خانواده اش پیشنهاد داده بود تا برایشان محافظ بگذارند. اما آنها نپذیرفته بودند، چون معتقد بودند کاری که می کنند ربطی به سیاست ندارد. می گفتند کارشان به آموزش دختران محدود می شود و خطری تهدیدشان نمی کند."

اما ملاله سرانجام در راه بازگشت از مدرسه در منطقه دره سوات در شمال غرب پاکستان هدف تیراندازی قرار گرفت.

آصف علی زرداری، رئیس جمهور پاکستان گفته است:

"حمله طالبان به این دختر ۱۴ ساله که از یازده سالگی برای آموزش و تحصیل دختران فعالیت می کند، به معنای حمله به تمامی دختران در پاکستان و حمله به تمامی مردم فرهیخته است."

اکنون شاید دختران پاکستانی که ملاله برای احقاق حقوق آنها می کوشید، بیش از هر گروه دیگری چشم انتظار بهبود ملاله باشند.

منبع: بی بی سی

************************

ملاله، دختر نوجوان پاکستانی در سازمان ملل سخنرانی کرد

ملاله يوسف زی، دختر نوجوان و محصل پاکستانی  که سال گذشته از جانب طالبان هدف گلوله قرار گرفت، روز جمعه ۱۲ ژوئيه در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی کرد.

به گزارش خبرگزاری رويترز، این دختر نوجوان پاکستانی در نخستين سخنرانی خود پس از سوء قصد سال گذشته طالبان گفته است:«بيايد قلم و کتاب هايمان را برداريم. آنها قويترين سلاح های ما هستند. يک کودک، يک معلم، يک کتاب و يک قلم می‌تواند دنيا را تغيير دهد. تحصيل دانش تنها راه حل است.»

ملاله يوسف زی يکی از فعالان حق آموزش برای دختران در پاکستان، به دليل پافشاری بر حضور در کلاس های درس در اکتبر سال گذشته در حالی که در خودروی حامل دختران مدرسه بود،  در منطقه «سوات ولی» در شمال شرقی پايتخت پاکستان، هدف افراد مسلح وابسته به طالبان قرار گرفت  و از ناحيه سر مجروح شد.

ملاله که در سالروز ۱۶ سالگی اش و با حضور بيش از هزار نوجوان از ۱۰۰ کشور جهان در نشست سازمان ملل سخنرانی می‌کرد ، گفت:«آنها به سوی ديگر همکلاسی هايم  نيز تيراندازی کردند. آنها خيال می کردند با گلوله ها می توانند ما را ساکت کنند. ولی آنها شکست خوردند.»

اين دختر پاکستانی  در ادامه گفت :«تروريست ها خيال می کردند می توانند اهداف و آمال مرا تغيير دهند، اما تنها چيزی که در زندگی ام تغيير کرده است: مرگ ضعف،‌ترس و نا اميدی و تولد شهامت و قدرت است.»

ملاله يوسف زی همچنين از رهبران جهان خواست آموزش اجباری و رايگان برای همه کودکان جهان را عملی کنند.

وی همچنين گفت:‌ «من اينجا عليه کسی نيستم و برای انتقام از طالبان يا هر گروه تروريستی ديگر حرف نمی زنم. من اينجا از حق تحصيل برای همه کودکان حرف می زنم.»

ملاله يوسف زی تصريح کرد: «من خواهان آموزش و پرورش برای همه فرزندان طالبان، تروريست ها و افراط گرايان هستم.»

بان کی مون ، دبير کل سازمان ملل نيز در اين نشست ويژه شرکت کرده بود .

به گزارش خبرگزاری رويترز، اين دختر پاکستانی نامه ای با امضای چهار ميليون نفر به بان کی مون ارائه کرده است. در اين نامه  امضا کنندگان خواستار کمک رهبران جهان به ۵۷ ميليون کودک محروم از تحصيل شده اند.

منبع: رادیو فردا

_______________________________________________________________

مقالات منتشر شده الزاما نقطه نظر، بيانگر سياست و اهداف نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران نميباشند. حق ويرايش اخبار و مقالات ارسالی برای هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است.