نشریۀ  اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏جمعه‏، 2017‏/06‏/30

 

آرشیو ماه مارس ۲۰١۷

 

 

 

س. حمیدی

قانون اساسی نافی جامعه مدنی

● جمهوری اسلامی از پایه و اساس اعتقادی به جامعه ‌ی مدنی ندارد تا بخواهد برای این جامعه‌ ی مدنی قانون اساسی بنویسد. چنانچه اعتقادی به چنین جامعه ‌ای داشت، پای "رهبری امت اسلام"، "ولایت مطلقه‌ی امر و امامت امت"، "فقیه عادل و باتقوا" و "غیبت حضرت ولی عصر" را در قانون اساسی به میان نمی ‌کشید. مفاهیمی انتزاعی که تاریخ مصرف ‌شان سال ‌ها پیش از این به سر آمده است، حتا لازم نیست که کسی در آسمان‌ ها به دنبال‌ شان بگردد. بدون شک جامعه ‌ی مدنی هرگز نخواهد توانست با مفاهیمی از این دست در ایران پا بگیرد. چون همه ‌ی این مفاهیم گنگ و مبهم در نهایت بهانه قرار می‌ گیرند تا در دشمنی با حقوق شهروندی توده‌های مردم، هر جرم و جنایتی را مجاز بشمارند.

 

محمد امینی

خبرت هست که در شهر شکر ارزان شد؟!

● دوهفته پیش از فرارسیدن نوروز، خانم شیرین عبادی، در کنار و به همراه برخی از سرشناس ترین رهبران گروه های قوم گرایی که بسیاری از ایشان، آشکارا از پروژه‌ی از هم گسستن ایران پشتیبانی می کنند، در نشستی در پارلمان سوئیس شرکت کردند. برخی از همراهان خانم حقوق دان برنده‌ی جایزه‌ی صلح نوبل، کسانی بودند که بارها از یورش نظامی کشورهای دیگر به ایران جانب داری کرده و هم امروز نیز وامدار دستگاه های امنیتی کشورهایی مانند عربستان اند.

 

علی شاکری زند

ورشکستگی اخلاقی کامل نظام حاکم و نشانه هایی از آغاز فروپاشی آن

ضرورت گام هایی کوتاه و سنجیده برای اتحاد آزادیخواهان واقعی

● در تمام کشورهایی که فرآیند طولانی گذار از حکومت های استبدادی، که اکثراً مبتنی بر یک حق، یا «حقانیتِ» الهی بوده اند، به نظام های دموکراسی را برای همیشه پشت سر گذاشته اند، دعوا بر سر همین دو گونه مشروعیت یا حقانیت بوده است: مشروعیت الهی یا مشروعیت ملی؛ که اولین آنها از مبدائی بیرون از دسترس ملت و در نتیجه ادعایی و اثبات ناپذیر سرچشمه می گیرد در حالی که در دومین آنها مبدأ خود مردم اند، مردمی که تاریخ و فرهنگ مشترکی آنان را به صورت یک کلیت واحد به نام ملت درآورده و به عنوان یک هیأت واحد نیز عمل کرده اراده ی جمعیِ خود را به شکلی بیان می دارند که هرکس می تواند وجود آن را لمس و تصدیق کند. 

 

احمد فعال

عید را با خواندن فلسفه آغاز کنیم

● اگر می‌ دانستیم که چه چیزی عامل جنگ، و چه چیزی رافع جنگ است، امروز نه جنگی در میان بود و نه خونی از آدمیان بر زمین می‌ ریخت. اگر می‌ دانستیم که چه چیزی عامل کینه و نفرت میان آدمیان می‌ شد، و چه چیزی رافع آنها، امروز دل‌های ما به جای کینه و نفرت مالامال از عشق و محبت می‌شد. اگر می‌ دانستیم که چه چیزی عامل فقر و نکبت بشری است و چه چیزی رافع آنهاست، امروز فقری بر زمین نمی ‌ماند و نکبت از چهره بشریت رنگ می باخت. اگر می ‌دانستیم که چه چیزی عامل رنج و محنت آدمیان است، و چه چیزی رافع آنهاست، امروز شادی بر لبهای ما حلقه می‌ زد و رنج از حدقه چشمان ما رخت می ‌بست.

 

انتشار کتاب «اسلامیسم: توتالیتاریسم نوین» بقلم دکتر مهدی مظفری

● در آستانه نوروز، کتاب «اسلامیسم: توتالیتاریسم نوین»، نوشتۀ دکتر مهدی مظفری، به زبان انگلیسی، توسط دو ناشر اروپایی و آمریکایی، منتشر شده است. این کتاب ماهیّت حکومت اسلامی مسلط بر ایران را مستدّل و به شیوۀآکادمیک روشن می سازد و بنیادهای نظری و شیوه های عملی بنیادگران اسلامی را مورد بررسی دقیق قرار می دهد.

این کتاب به شاپور بختیار تقدیم شده و تمام حقوق نویسنده به عنوان جایزه «شاپوربختیار» به یک و، در صورت امکان، به دو جوان ایرانی برای اثری نوشتاری یا هنری اعطاء خواهد شد.

 

اقتصاد فروپاشیده‌ی ایران و جانِ به لب رسیده‌ی مردم

● روزی نیست که گروهی از کارمندان و کارگران نه برای خواست‌ های‌ سیاسی و یا امتیازات صنفی، بلکه برای دریافت حقوق معوقه ‌ی خود که برایش کار کرده‌ اند تجمع نکنند.

 

عبدالعلی ادیب برومند، رییس هیات رهبری جبهه ملی ایران درگذشت

● عبدالعلی ادیب برومند، رییس هیات رهبری و شورای مرکزی جبهه ملی ایران، عصر دوشنبه ۲۳ اسفند در تهران درگذشت. آقای برومند هنگام مرگ ۹۳ سال داشت.

 

بحران تمامیت‌ خواهان در عصر ارتباطات

مرتضی کاظمیان

● گزارش مهم عضو شورای‌ عالی فضای مجازی، و برخی داده ‌های آن، بازتاب ‌دهنده بخش و وجهی از واقعیت جاری زیر پوست جامعه ایران است؛ همچنان‌ که شاهدی مهم از سرگردانی و برآشفتگی تمامیت‌ خواهان از شکستن انحصار رسانه ‌ای و استیلای اطلاعاتی ایشان و نیز ناکامی و عدم‌ توفیق سیاست‌ های سرکوبگرایانه آنان علیه گردش آزاد اخبار و اطلاعات محسوب می‌ شود.

 

انتخابات دموکراتیک!

● نگاه شاهرخ حیدری به سخنان اخیر حسن روحانی که انتخابات در ایران را آزاد و دموکراتیک خوانده بود. (منبع: رادیو فردا)

 

شیرین عبادی ـ سیاسی

حسن بهگر

● مدت ها بود آرزو به دل بودیم که یک هموطنی جایزه نوبل ببرد که سرمان را در دنیا بالا بگیریم که ما هم بعله! خوشبختانه بالاخره قرعه بنام خانم شیرین عبادی افتاد. چه شادی ها که نکردیم و فکر کردیم مادر بچه های کارتن خواب ایران که وکالت دگراندیشان و اقلیت های مذهبی را در ایران بعهده داشت واقعاً مستحق جایزه ی نوبل بود. اما این قند در دل آب کردن ما دیری نپایید و تبدیل به دق دل شد. بقول معروف گفتیم خانم عبادی می آید قاتق نانمان می شود، قاتل جانمان شد. 

 

کسانی که تروریست ها و خرابکاران را مردم می نامند! (بخش دوم)

تکمله ای در توضیح بعضی از مقولات و مفاهیم مقاله ی

سی و هشتمین سال تشکیل دولت شاپور بختیار

علی شاکری زند

● یاوه ای چون «آشتی ملی» میان مردم و رژیم اسارت بار جمهوری اسلامی را چگونه می توان گفتاری ملی پنداشت؟ مگر نه این است که هرگونه خیرخواهی برای جمهوری اسلامی بدخواهی برای ملت ایران است. کسانی که چنین پندارهای گمراه کننده ای را رواج می دهند باید از خود بپرسند و به ملت پاسخ دهند که کجا ایستاده اند. هیچکس نمی تواند بدون روشن ساختن تکلیف خود میان حاکمیت ملی(قانون اساسی مشروطه) و ولایت فقیه (قانون اساسی جمهوری اسلامی) در بیانات سیاسی خود ادعای ملی بودن داشته باشد؛ مگر آن که با معاذیری قابل فهم خاموشی پیشه کند.

 

روایت آخرین وداع دکتر بختیار با پیکر دکتر مصدق

● من مصدق را در سيزده سال آخر عمرش نديدم. سيزده سالی که سه سالش در زندان گذشت و بقيه اش در مِلک احمدآباد. هرسال به مناسبت نوروز، برايش تبريکی می فرستادم و او با نامه ای بسيار مهربان جواب میگفت. آخرين کاغذی که از او دارم شش روز قبل از درگذشتش نوشته شده است. پادشاه به او اجازه داده بود که برای معالجه به خارج سفر کند ولی مصدق جواب داده بود: - خير من همانجائی که به دنيا آمده ام خواهم مرد و هيچ دليلی نمیبينم که مردی در سن و سال من بخواهد يکی دو سالی بر عمرش اضافه کند. وقتی از طريق دوستان خبر فوتش رسيد، با ماشين کوچکی که داشتم خود را فوراً به احمدآباد رساندم. خانه در محاصرهٌ مأموران ساواک بود. بايد اسم میداديم.

 

چرا دین نمی‌تواند پایه دموکراسی باشد؟

مهدی مظفری

● از مسلمانی دموکراسی برنمی‌خیزد، ولی در دموکراسی، شهروند آزاد می‌تواند مسلمان هم باشد. بنابراین، اگر هدف نواندیشان اسلامی وصول به دموکراسی است، اینان باید نقطه عزیمت تئوریک خود را از مسلمانی به شهروندی تغییر دهند. البته اصلاح اسلام حق مسلم ایشان است. هر اصلاحی می‌خواهند در اسلام انجام بدهند، بدهند. ولی نمی‌توانند دموکراسی را آن‌قدر تحریف کنند و بچرخانند تا بلکه آن دموکراسی مثله شده با چند روایت و شعر حافظ و مولانا به کالبد دگرگون شده اسلام چسبانده شود.

 

تهــران – جبــهه ملـی ایـران

تکریم مصدق، در پنجاهمین سالگرد درگذشت آن بزرگ مرد تاریخ ایران

● مصدق جز با صداقت و راستگویی با مردم رفتار نکرد. او هرگز به مردم دروغ نگفت و هیچگاه در صدد فریب آن ها بر نیامد. از مصدق در تمام مناصب و مقاماتی که کسب نمود، جز درستکاری و پاک دستی دیده نشد. و در حوزه مدیریت او هرگز فساد و سوء استفاده از اموال مردم و اموال عمومی مشاهده نگردید. اعتقاد به تخصص و شایسته سالاری و ساده زیستی از دیگر ویژگی های مصدق بود. مصدق بر سر حفظ منافع ملی تا پای جان ایستادگی داشت و هرگز منافع شخصی را بر منافع ملی ارجح ندانست.

 

فریب که را خوردیم؟

حسن بهگر

● آقای دکتر که وزیر خارجه هم بود، در روزنامه فاش ساخته که بختیار دستور داده بوده که در مطبوعات و رادیو و تلویزیون به تدریج کلمه ی حضرت را از جلو نام خمینی حذف کنند تا بادکنکی که امثال یزدی و همدستانش در آن دمیده بودند، کم کم خالی شود و خمینی هم در مقیاس واقعی به مردم نمایانده شود. روشن است که از دید وی این سوزن زدن به امام چه خیانت بزرگ و جرم و جنایتی بوده که با آب و تاب هم شرح داده که خلاصه آن ملعون می خواسته باد امام را در کند که خداوند به داد انقلاب رسید و نگذاشت.

 

قَدَرترین سازمانِ آوازه‌گریِ خرافه و خشونت

مسعود نقره‌کار

● مداحان در راستای تحکیم حیات حکومت اسلامی نقش سیاسی - روانی نیز ایفا کرده ‌اند. تخدیر و تحمیق مخاطبان، به ویژه نوجوانان و جوانان یکی دیگر از این نقش آفرینی‌‌ ها است.   استفاده از موسیقی مدرن (پاپ و رپ و راک) و تغییر لحن در مداحی، نوعی تفریح و تفننِ درآمیخته با ثواب و اجر دنیوی و اخروی به نوجوانان و جوانان ارائه ‌می ‌دهد و به این وسیله آن‌ ها را که از تفریحات سالم محروم هستند، جذب و تخدیر و تحمیق ‌می ‌کند.

 

خطرات «عشق‌بازی» خامنه‌ای با «امام زمان» برای ایران و منطقه

ایرج مصداقی

● ساده ‌‌انگاری است که سفرهای مخفی خامنه ‌ای به جمکران را تنها در چهارچوب خرافه مورد بررسی قرار دهیم و به تمسخر او و اطرافیانش بپردازیم. اگرچه می‌ توان از این دیدار‌ها بیماری روانی خامنه‌ ای را نیز نتیجه‌ گرفت که حساسیت موضوع را دوچندان می‌ کند. به نظر من این دیدار‌ها به شدت خطرناکند و آن‌ ها را در یک نمای بزرگتر و در چهارچوب استراتژی منطقه ‌ای خامنه ‌ای و دکترین او بایستی دید. این دیدارها اگر از سوی هر مقام مذهبی یا حوزوی صورت می‌ گرفت معنا و مفهوم متفاوتی می‌ یافت. با توجه به مسئولیت‌ های خامنه ‌ای و تغییر سیاست دولت آمریکا و اتحادهایی که در منطقه شکل می ‌گیرند نمی‌ توان و نباید به سادگی از آن‌ ها گذشت. این دیدار‌ها با سرنوشت میلیون‌ ها ایرانی سروکار دارند و می‌توانند آینده‌ ی فاجعه آمیز میهن‌ مان و همچنین منطقه حساس خاورمیانه و خلیج فارس را رقم بزنند.

 

 


مقالات منتشر شده الزاما نقطه نظر، بیانگر سیاست و اهداف نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران نمیباشند.

حق ویرایش اخبار و مقالات ارسالی برای هیئت تحریریۀ نشریه محفوظ است.