۱-تاریخ
آموزگاری بزرگ و راهنمای زندگی است.
۲- داوری های
تاریخ بسیار سخت و بسا دردناک است زیرا که واقعیت ها را برملا
می کند و کسانی را که با خود روراست نبودند رسوا می کند.
۳- یادگیری و
یاد دادن تاریخ یک رسالت ملی، یک وظیفه انسانی و یک ضرورت است.
۴- هیچ فرد
جامعه از تبعیض منتفع نمی شود. تبعیض عامل اساسی عدم استفاده
بهینه از تواناییها، استعدادها و تجربیات اعضای جامعه است.
۵- سکسیسم
(تبعیض بر اساس جنسیت) علیه مادران، همسران، خواهران، دختران
،… ماست و هر کسی در جامعه چه مستقیم و چه غیر مستقیم از جنبه
های مختلف قربانی سکسیسم است.
۶-مادام که
حاکمیت تفکر جمعی را بر حاکمیت تفکر فردی ترجیح ندهیم عقب
افتاده هستیم و انسان عقب افتاده نمی تواند جامعه پیشرفته
بسازد.
۷- حل مشکلات
عمومی به همکاری دستجمعی نیاز است.
۸- هر موجود
زنده ای بطور مستمر به مرگ نزدیک تر می شود.
۹- غرق شدن در
هرکاری و چیزی خطرناک است.
۱۰- پذیرش واقع
بینانه واقعیات هستی یک هنر است.
۱۱- در برابر
بیدادگری باید مبارزه کرد و تن به تسلیم نداد.
۱۲- با عقلانیت
و خردگرایی باید به پیکار با جهل و خرافات رفت.
۱۳- باید آزاد
اندیشی پیشه کرد و از ترور فکری فاصله گرفت.
۱۴- همبستگی بر
پراکندگی مزیت دارد.
۱۴- باید خود و
دیگران را با سلاح دانش مسلحو مجهز کرد.
۱۵- آینده را
با درک درست از گذشته ساخت.
۱۶- باید در
گسترش آزادی، عدالت اجتماعی، فرصت برابر برای انسان، خوشبختی
انسان، رعایت حقوق انسان، و حفظ و صیانت انسان تلاش بی وقفه
کرد.
۱۷- باید با
پندار، گفتار و رفتار خود زندگی را بر خود و دیگران آسان و
شادی بخش کرد.
۱۸- در گزینش
دوست باید دقت فوق العاده کرد.
۱۹- باید در
تحقق ایده های انسانی از تمام توان خود بهره گرفت.
۲۰- اگر
رویکردی نتیجه مثبت و مورد نظر را نداد باید رویکرد را تغییر
داد و نه اینکه بر رویکردی شکست خورده پافشاری کرد و ادامه اش
داد.
پایان هفته
شما و عزیزان تان شاد و دلپذیر و زیبا باد
ابراهیم بی پروا
