نشریۀ  اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏چهارشنبه‏، 2010‏/10‏/31

 

 

 


خبر مهمی از وضع اقتصادی نظام

 

روزنامه  ی فرانسوی «لـِزِکو»

 

یک گزارش سرّی فروپاشی اقتصاد ایران را پیش بینی می کند

 

 

بر طبق یک گزارش سری به رهبر جمهوری اسلامی، که روزنامه ی [فرانسوی] «لـِزِکو» توانسته بدان دست یابد، در صورتی که تدابیر جدی درپیش گرفته نشود، اقتصاد ایران ممکن است در نتیجه ی تحریم های غربی « از امروز تا حد اکثر یک سال دیگر از هم بپاشد». 

 

به قلم

 

Yves BOURDILLON ایو بوردیون روزنامه نگار فرانسوی

ایران : یک گزارش سری برای کشور وقوع یک فاجعه ی اقتصادی را پیش بینی می کند

یازده سپتامبر ساعت هفده و چهل دقیقه

 

در یک گزارش سری که در پایان سپتامبر  به آیت الله علی خامنه ای، رهبر نظام، تقدیم شده تاًکید می شود که، در نتیجه ی تحریم هایی که برای وادارساختن ایران به قطع برنامه ی هسته ای خود در پیش گرفته شده «خطرعمده ی یک فروپاشی اقتصادی در مهلتی کمتر از یک سال» نظام را تهدید می کند.  

مطابق نظرمنابع آگاه در تهران، این گزارش که به دست روزنامه ی «لـِزِکو»٭ رسیده و از طرف کارشناسان اقتصادی بانک مرکزی و وزارت خانه های اقتصاد و نفت تدوین گردیده، نشان می دهد که تحریم های سازمان ملل متحد و آنچه در ماه ژوییه ی گذشته از طرف ایالات متحده آمریکا و اتحادیه ی اروپا بر آن اضافه شده به شدت بر بخش های بازرگانی، مالی  و نفتی سنگینی می کند.

صنعت نفت که دوسوم  درآمد های  دولت را تاًمین می کند ازعدم همکاری شرکت های غربی، که باید میان منافع خود در ایالات متحده و ایران یکی را انتخاب کنند، به شدت زیرفشاراست. در حالی که شرکت های فرانسوی توتال، انگلیسی ـ هلندی شل، نروژی استیت اویل، و ایتالیایی این پکس هرگونه سرمایه گذاری را قطع کرده اند، فقدان عملیات خارجی بازسازی تاًسیسات و تاًمین قطعات یدکی برای تولید نفت، که از٢,٤ میلیون بشکه در میانه ی سال ٢٠٠٩به  ٢,٣ میلیون در تابستان گذشته  کاهش یافته، اثر گذاشته است.

 

کمبود سوخت

 

تاًمین بنزین (که از عدم سرمایه گذاری در بخش تصفیه ناشی می شود؛ زیرا ایران که دارای سومین ذخیره ی طلای سیاه دنیاست، باید دو سوم بنزین مورد نیاز خود را وارد کند) به مسئله ی بزرگی تبدیل شده است. شرکت توپرا که پایگاه آن در ترکیه، یعنی یکی از متحدان ایران، قرار دارد عملیات خود را درپایان ماه اوت، پس از شرکت های سوییسی ویتول و گلنکور، و شرکت هندی رلیانس و شرکت روسی لوکویل، پایان داد. از آن پس سوخت ایران از ترکمنستان، چین  و ونزوئلا، یا به صورت قاچاق از عراق، وارد می شود.

در زمینه ی صنایع  شرکت های کره ای کیا و شرکت آلمانی تیسن از پایان سپتامبر در اجرای تحریم ها با توقف فعالیت های خود، از شرکت های کاترپیلار، تویوتا، دملر، و هویت پاکارد پیشی گرفتند. شرکت های آلیانتس، مونیخ ره، یا لوید در حال حاضر از بیمه ی نفتکش ها و هواپیما های ایران خودداری می کنند، و در همان حال که پرداخت های بازرگانی خارجی به وضع بغرنجی رسیده زیرا کلیه ی بانک های غربی از هرگونه تماسی با ایران پرهیز می کنند. بانک های  امارات متحده ی عربی که نیمی از واردات ایران از طریق آنها صورت می گیرد از دو هفته ی پیش به این سو پل های خود با ایران را خراب کرده اند و این امر موجب نایابی دلار( و ترقی نرخ آن تا حد ده هزار و نهصد ریال) گردید. نظام هم اعلام کرد که تظاهرات و اعتصابات بسیار محتمل بازرگانان را، که با حذف یارانه های مربوط به مواد غذایی و سوخت(معالد ده درصد تولید ناخالص داخلی) انتظار آن می رفت، سرکوب خواهد کرد.

گزارش سری یادشده که تاًثیر تحریم ها را برای یک دوره ی کامل یک ساله به چندین ده میلیارد دلار تخمین می زند، به آیت الله خامنه ای، مرد شماره یک نظام، یعنی مقامی یک درجه بالاتر از احمدی نژاد، توصیه می کند که «برای جلوگیری از یک بحران خطرناک تدابیر سختی» اتخاذ نماید، بحرانی که بنا به نظر تدوین کنندگان گزارش اگر حتی به فلج کامل کشورهم نیانجامد، ظرف دوازده ماه، و شاید حتی هشت ماه، دست کم به انواع نایابی ها، همراه با ورشکستگی های بیشمارخواهد انجامید. بنا به توصیه ی نگارندگان گزارش لازم است که «به فوریت تمام بازرگانی خارجی به سوی کشور های چین، روسیه و هندوستان تغییرجهت یابد». «بر حجم ذخائر مواد غذایی و سوخت افزوده شود» و علی رغم موانع فنی پس اندازهای بانک مرکزی که به صورت دلار و یورو وجود دارد « به ارزهای دیگری»، مثلأ به یوآن چین تبدیل شود.

از سال ٢۰۰۶ تا ماه ژوئن گذشته، ایران مورد چهار دسته تحریم مصوب شورای امنیت سازمان ملل متحد قرارگرفته است. آخرین این تحریم ها منافع پاسداران انقلاب را هدف گرفته است. درماه ژوئیه ی گذشته اتحادیه ی اروپا نیز، مانند ایالات متحده ی آمریکا، تحریم های دوجانبه ی سخت تری را تصویب کرد که، بدون قطع رسمی هرگونه روابط بازرگانی با ایران، برای نخستین بار ممانعت از هرگونه سرمایه گذاری درصنعت نفت و رابطه با بانک های ایرانی را به واقعیتی عملی بدل می کند. 

ترجمه از پارسیان

ــــــــــــــــــــــ

٭ یک نشریه ی معتبر و مطلع اقتصادی فرانسوی