نشریۀ  اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏شنبه‏، 2010‏/11‏/20

 

 

کارنامه جنتی؛کسی که برای حفظ موقعیت خود

حاضر به زیر پا گذاشتن تمام اصول انسانی و اخلاقی است

 

کروبی:(جنتی) هیولای زشت و پلیدی از روحانیت در ذهن خانواده های زندانیان سیاسی ایجاد کرده است.

 

سحام نیوز، نیلوفرزارع : صدایش به سختی از گلو بیرون می آید و مکث های گاه طولانی اش در میانه سخن ، گواه تحلیل رفتن توان بدنی او است. “احمد جنتی” پیرمرد ۸۴ ساله ای که خیال رها کردن صندلی قدرت را ندارد با گذشت روزگار مزاج اش آتشین تر شده است. کارنامه او پر است از تصمیم های حیرت انگیز درباره رد صلاحیت داوطلبان نمایندگی مجلس و ریاست جمهوری . قربانیان او اما به مراتب بیشترند. فعالان سیاسی، روزنامه نگاران ، زنان برابری خواه و در مجموع بخش عمده ای از کنشگران جامعه مدنی در ایران قربانیان مستقیم یا غیرمستقیم تصمیم های جنتی به شمار می روند. جنتی با کارنامه ای که از خود به جا گذاشته از حد یک نام فراتر رفته و تبدیل به نماد شده است. او در ویترین شخصیت های جمهوری اسلامی نمایانگر ارزش های بنیادگرایانه حاکم است و با کردار و گفتارش، روح جاری در کالبد نهادهای نظام را معرفی می کند. از همین رو مخالفت با او نیز به معنای دشمنی با یک پیرمرد ۸۴ ساله کم تحرک نیست بلکه مخالفت با ساخت سیاسی پیر و فرتوت و کم تحرکی است که خود را به دنیای امروز تحمیل کرده و با زیر پا گذشتن رای مردم و دهن کجی به افکار عمومی در صدد حفظ پایه های قدرت برآمده است.

 

کارنامه سالهای دور

 

زندگینامه احمد جنتی مثل زندگی بسیاری از مبارزان انقلابی در دوران پهلوی با دردسر و رنج و مشقت توام بوده است. او در جوانی یک طلبه معمولی بود که پس از گذراندن دروس سطح در حوزه علمیه اصفهان به قم آمد و پای درس کسانی چون “آیت‌الله بروجردی” و “آیت‌الله خمینی” شرکت کرد. فعالیت های انقلابی جنتی که شامل برنامه ریزی برای برپایی راهپیمایی‌ها، نوشتن اعلامیه‌ها و ارتباط با دیگر مراکز مرتبط با نهضت بود برای او در مجموع سه ماه زندان و سه سال تبعید به اسد آباد همدان را به همراه داشت. در کارنامه او نقاط ابهام فراوان نیز وجود دارد که برای واکاوی آن تاریخ باید هنوز چند صباحی به پیش رود و هنوز به طور دقیق نمی توان صحت آن شایعات را تشخیص داد اما بهرحال کسانی که از نزدیک با منش جنتی آشنا هستند معتقدند که او انسانی است که برای حفظ موقعیت خود حاضر به زیر پا گذاشتن تمام اصول انسانی و اخلاقی است. “مهدی خزعلی” یکی از این افراد است که به دلیل سالها همسایگی با دبیرشورای نگهبان شناختی شخصی و بی واسطه از او دارد. خزعلی با تایید سست عقیدگی جنتی معتقد است که وی در مسیر جاه طلبی های فردی، فرزندش را هم قربانی کرده است. اشاره او به “محمدحسین جنتی” فرزند احمد جنتی است که به دلیل عضویت در سازمان مجاهدین خلق ایران به همراه همسرش توسط نیروهای سپاه پاسداران کشته شد و احمد جنتی به شکرانه کشته شدن او ۴۰ روز روزه گرفت. برخی ناظران می گویند که دلیل خوشحالی جنتی از مرگ فرزندش اطلاعاتی بوده که حسین جنتی از فعالیتهای پدرش در اختیار داشته است.

 

“مهدی کروبی” اما در اظهارات اخیر خود از زاویه ای دیگر به این ماجرا نگاه کرده است. او با یادآوری ماجرای فرزند دبیر شورای نگهبان از او خواسته است تا به شرایط روحی خانواده زندانیان سیاسی بیندیشد و وضعیت خود را در زمانی که فرندش، حسین جنتی، به دلیل فعالیت های مسلحانه علیه حکومت در زندان بود، به خاطر بیاورد.”

 

در خدمت ارباب قدرت

 

احمد جنتی از فردای پیروزی انقلاب تاکنون بر صندلی هایی تکیه کرده که با جان و مال و ناموس شهروندان ایرانی سروکار داشته است. در کارنامه او پس از انقلاب عنوان هایی چون مدیریت در دادگاههای انقلاب اسلامی، مسوول ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر، عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام، عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی ، امامت جمعه موقت قم،کرمانشاه و تهران و از همه مهم تر دبیری شورای نگهبان قانون اساسی به چشم می خورد. در این میان دبیری شورای نگهبان و امامت جمعه تهران دو سمتی هستند که جنتی از طریق آنها بیشترین آزار را به هواداران جامعه باز رسانده است.

 

در شورای نگهبان جنتی مسوول رد صلاحیت هزاران نفر از داوطللبان نمایندگی مجلس شورای اسلامی و ده ها نفر از داوطلبان نمایندگی خبرگان قانون اساسی و داوطلبان ریاست جمهوری بوده است. او همچنین با رد بسیاری از قوانین اصلاح طلبانه به ویژه در دوره ششم مجلس شورای اسلامی نقش موثری در عقب ماندگی های حقوقی کشور داشته است. اظهارات او در دفاع از سرکوب های سیاسی و اجتماعی که بدون کوچکترین پروایی طی سالهای متمادی از تریبون نماز جمعه تهران ابراز شده است او را به نماد بنیادگرایی و دیکتاوری مذهبی در جمهوری اسلامی تبدیل کرده است.

 

جامه ای به قواره جنتی

 

بسیاری از ناظران سیاسی در ایران، جایگاه و شخصیت حقیقی احمد جنتی را چندان جدی نمی گیرند و معتقدند که این ساخت سیاسی و سیستم حاکم است که جنتی را در مناصب اش پشتیبانی و حمایت کرده است. آنان معتقدند که اگر بسیاری از اشخاص دیگر غیر از جنتی نیز در منصبی مانند دبیری شورای نگهبان قانون اساسی قرار می گرفتند و با توصیه نهادهای عالی رتبه تر برای رد صلاحیت کاندیداهای اصلاح طلب و رد قوانین اصلاح طلبانه روبرو می شدند ممکن بود برای تثبیت جایگاه خود از تصمیم نهادهای ارشد تبعیت کنند. با این حال تردیدی نیست که جنتی در دوران طولانی دبیری شورای نگهبان خود به یک قطب در نظام سیاسی تبدیل شده و برای اتخاذ برخی تصمیم ها نیازی به هماهنگی با اتاق فکرهای ارشد نظام ندارد. او البته خط مشی ها و جهت گیری های نظام را در این سالها به خوبی آموخته و می داند که با چه سازوکاری باید از ساخت محافظه کارانه و سنت زده موجود صیانت کند. انبوه موارد مربوط به نقض حقوق شهروندی در عرصه انتخابات و تن ندادن به خواست و اراده آزادانه شهروندان برای تعیین سرنوشت خویش تنها نمایانگر گوشه هایی از کارنامه جنتی هستند. او در مقام امامت جمعه تهران هم با دشمنی آشکار نسبت به مفاهیم دنیای مدرن نظیر دموکراسی ، حقوق بشر، انتخابات و عناد با نهادهای مدرن مانند دانشگاه و سازمان های غیردولتی عمق نفرت خود نسبت به حقوق شهروندی را به نمایش گذاشته است.بسیاری از کسانی که در جریان برگزاری انتخابات های مختلف از نزدیک شاهد اقدام های جنتی بوده اند شهادت می دهند که او بدون هیچ واهمه ای در آرای عمومی خیانت کرده و با دستکاری نتایج از ورود کاندیداهای اصلاح طلب به کرسی های قدرت جلوگیری کرده است. مصطفی تاج زاده عضو ارشد جبهه مشارکت ایران اسلامی یکی از این شاهدان است. او به تازگی در سخنانی که از زندان به بیرون درز کرده خطاب به جنتی گفته است “شهادت می دهم که تو در یک قلم یک چهارم آرای مردم تهران را به سرقت بردی تا آقای حداد عادل را که رأی نیاورده بود به مجلس بفرستی و پاداش خود دریافت کنی.” اشاره تاجزاده به دریافت پاداش از سوی جنتی برای خیانت در آرای عمومی تایید کننده تحلیل هایی است که بر نقش او به عنوان فرمانبردار نهادهای عالی رتبه تر تاکید دارند.

 

مجری سناریوهای امنیتی

 

خطبه های جنتی در نماز جمعه هفته گذشته تهران که در آن از قوه قضاییه خواسته شده بود اجازه مرخصی به فعالان سیاسی بازداشت شده را ندهند بار دیگر نقش او را به عنوان آلت دست اتاق فکرهای ارشد نظام برجسته کرد. “مهدی کروبی” از رهبران جنبش سبز در واکنش به این اظهارات گفت که “آقای جنتی از سپاه و اطلاعات مشورت می گیرد و “هیولای زشت و پلیدی” را از روحانیت در ذهن خانواده های زندانیان سیاسی ایجاد کرده است.” کروبی همچنین اظهار داشت که سخنان جنتی سخنان دستگاه های اطلاعاتی بوده که از اقدام قوه قضاییه در اعطای مرخصی به برخی زندانیان پس از انتخابات ریاست جمهوری ناراضی هستند. طرح اظهارات دشمن خویانه نسبت به اصلاح طلبان از تریبون های عمومی طی ماه های اخیر بارها از سوی جنتی تکرار شده است.

 

او در یکی از جنجالی ترین اظهارت خود مرداد ماه گذشته مدعی شد سندی را به دست آورده مبنی بر اینکه ایالات متحده آمریکا از طریق عربستان سعودی یک میلیارد دلار به رهبران اصلاح طلب داده است. جنتی برای این ادعا هیچ سندی ارائه نکرد ولی در عوض رهبران جنبش سبز با نگارش شکواییه ای خطاب به مراجع تقلید از آنان تقاضا کردند که برای حفظ حیثیت روحانیت هم که شده از جنتی بخواهند اگر برای ادعایش سندی دارد ارایه کند. میرحسین موسوی و مهدی کروبی در نامه خود آورده بودند” این مرد کهن سال ( جنتی ) که از آغاز تأسیس مجلس و شورای نگهبان لاینقطع مسئول بوده و قریب به بیست سال است که دبیر شورای نگهبان است و گویا کهولت سن نه تنها قوای روحی و جسمیش را به تحلیل برده بلکه قوه ادراک و ذهنی اش را هم مختل کرده است.” در نامه آنها همچنین با اشاره به پیشینه جنتی در بیان ادعاهای واهی و بدون سند سابقه او در نسبت ناروا دادن به یکی از مراجع عالی قدر شیعه و ادعایش درباره واردات هفت میلیارد دلار شکلات از جزیره کیش آورده شده بود. این دو ماجرا به رغم آن که برای دبیر شورای نگهبان رسوایی توام با عقب نشینی را به همراه داشته ظاهرا تاثیری در شیوه سخن گفتن او نداشته است.

 

ادبیات آلوده به توهین و دشمن خویی جنتی بسیاری از اصلاح طلبان را به این نتیجه رسانده که او اساسا حق حیات هم برای مخالفان وضع موجود قائل نیست چه برسد به حقوق شهروندی . مصطفی تاجزاده با تاکید بر همین مساله در اظهارات اخیر خود خطاب به دبیر شورای نگهبان گفته “درحالیکه جنتی برای ما حق حیات قائل نیست چگونه می تواند حق رأی قائل باشد؟!” او همچنین اظهارات اسفندماه گذشته جنتی در تمجید از اعدام دو تن از متهمان سیاسی و تشویق به اعدام های بیشتر را ملاک بی رحمی دبیر شورای نگهبان قرار داده و گفته است که با وجود چنین روحانیون سنگدل و آتش زبانی تعجبی ندارد که جوانان به نماز جمعه نمی روند.

 

گوش های سنگین پیرمرد

 

توصیه مشفقانه مخالفان جنتی به او این بوده است که در این سالهای پیری به جای دشمن تراشی و حق کشی بیشتر، گوشه ای بنشیند و از اعمال ناشایست گذشته استغفار کند. در نامه مرداد ماه کروبی خطاب به او آمده بود که ” شما در پایان راهی هستید که زندگی نام دارد و هرچه کرده اید اگر با میل دست یابی به دنیا و متعلقات آنهم بوده باشد حتماً به مقصود رسیده اید.ریاست دنیا اگر بقا و وفایی داشت به من و امثال ما و شما نمی رسید.” در اظهارات اخیر مصطفی تاج زاده هم با درخواست مشابه از جنتی برای طلب استغفار آمده است ” .. یادآور می شوم که خداوند حق النفس و حق الله را می بخشد اما حق الناس را هرگز. سرقت آرای مردم و مهم تر از آن سرقت دین و ایمان مردم عذاب سنگینی دارد. به تو(جنتی) توصیه می کنم زودتر استعفا دهی و علنا از مردم که حقوقشان را بارها ضایع کردی حلالیت بطلبی و بقیه عمر را به اعتکاف و عبادت بپردازی شاید خداوند از سر تقصیراتت بگذرد.”

 

این توصیه های مشفقانه تاکنون کوچکترین تاثیری در منش و روش دبیر ۸۴ ساله شورای نگهبان نداشته است. شاید گوش های او در این دوران پیری به آن حد سنگین شده که دیگر هیچ آوای مشفقانه ای را نمی شوند.