نشریۀ اینترنتی نهضت مقاومت ملی ایران

N A M I R

‏‏چهار شنبه‏، 2011‏/05‏/11

 

29-110511

 

بدهكار ۱۰۰۰ میلیاردی قهرمان ملی شد!

محمدرضا سبز علیپور به عنوان رئیس مركز تجارت جهانی ایران شناخته می شود در مصاحبه با ایلنا درباره یك بدهكار بانكی كه دارای بدهی معوقه هزار میلیارد تومانی است، گفت او نه تنها مفسد نیست بلكه انسانی قابل احترام و كارآفرین و در كل یك قهرمان ملی است!

کیهان نوشت:

محمدرضا سبز علیپور به عنوان رئیس مركز تجارت جهانی ایران شناخته می شود در مصاحبه با ایلنا درباره یك بدهكار بانكی كه دارای بدهی معوقه هزار میلیارد تومانی است، گفت او نه تنها مفسد نیست بلكه انسانی قابل احترام و كارآفرین و در كل یك قهرمان ملی است!

سبزعلیپور ادامه داد: فرد مورد نظر طی چهل سال گذشته طبق اعتراف جناب آقای آقامحمدی بهترین صنایع را در رشته كاری خود نه تنها در سطح ایران بلكه در سطح خاورمیانه و حتی جهان احداث كرده است. بهترین محصولات را تولید و به سراسر دنیا صادر كرده، بیش از ۵۰۰۰ نفر كارگر، كارمند، مهندس و مدیر ارشد در كارخانجات و شركتهای او مشغول به كار هستند.

شما قضاوت كنید وقتی كه یكی از كارخانجات این مرد بزرگ هر سه ماه بیش از ۱۰۰۰ میلیارد تومان مواد اولیه نیاز دارد پس آیا مبلغ ۱۰۰۰ میلیارد تومان وام تنخواه گردان برای صنایع ایشان خیلی زیاد است كه چنین آن را بزرگ می كنند و تحویل جامعه می دهند؟

وی همچنین گفت: «در سایر كشورهای جهان هر كسی بتواند بیشترین وام را از بانكها اخذ و آن را در راه سالم سرمایه گذاری كند نه تنها از وی قدردانی می شود بلكه تخفیف هایی نیز در سود تسهیلات به وی اعطاء می شود اما در كشور ما به دلیل نبود برنامه ریزی صحیح در شبكه اعتباری بانكها و سیستم انقباضی مؤسسات پولی و در نتیجه عرضه كم و تقاضای زیاد برای دریافت تسهیلات، موجب شده تا هر كسی كه موفق به دریافت وام از بانك ها شود زیر ذره بین قرار گرفته و سریعاً انگشت اتهام به سوی وی نشانه رود بدون آنكه بررسی شود كه تسهیلات دریافتی صرف چه اموری شده و آیا در رشد و توسعه اقتصاد كشور سرمایه گذاری شده یا خیر.»

با این اظهارات كه طی روزهای اخیر از سوی برخی افراد دیگر هم عنوان شده، لابد مردم و بانك مركزی باید چیزی هم دستی به این جناب بدهكار هزار میلیارد تومانی و امثال وی بدهند!

صاحبان این منطق روشن نمی كنند كه داشتن كارخانه و پرداخت شماری كارگر، توجیهی برای فرار از بازپرداخت بدهی های هزاران میلیارد تومانی می شود؟

یعنی به قول آقای سبزعلی پور باید آن هزار میلیارد تومان را نه بدهی بلكه «تنخواه گردان ناچیز» حساب كرد و بخشید؟! از كی تا به حال تأخیر در بازپرداخت بدهی های كلان بانكی و نپرداختن آن جزو شرایط احراز عنوان «قهرمان ملی» شده است؟

همچنین باید پرسید صرف «اخذ بیشترین وام بانكی» و عدم پرداخت آن در كجای دنیا مورد قدردانی واقع می شود؟

ضمن اینكه براساس استدلال نبوغ آمیز رئیس «مركز تجارت جهانی ایران»، هركس می تواند وام كلان بانكی بگیرد اما در ازای مطالبه اقساط، بلافاصله ادعا كند كه آن وام را صرف رشد و توسعه اقتصاد كشور كرده و بنابراین بازپس نمی دهد! آیا امثال آقای سبزعلی پور حاضرند از كیسه و جیب خویش وام هایی این چنین پرداخت كنند؟ و آیا منطق اقتصادی در تجارت جهانی هم این گونه است؟!

فارغ از تشخیص مصداق فساد اقتصادی، واقعیت این است كه پرداخت وام های بانكی- به مفهوم روشن وام یعنی پولی كه قرض گرفته شده و در وقت تعهد شده بازپس داده می شود- صرفاً به شرط بازپرداخت انجام می شود و با هیچ توجیه و تأویلی نمی توان از تأدیه آن طفره رفت.

منبع : تابناک